7.24.2009

SE ACABÓ EL CEP DE TARRAGONA

Vaya problema que tengo. Online me va bien, pero en vivo no doy una.
Y si además no me llega nada, absolutamente nada, aún hice mucho de terminar el sesenta y pico de 177 jugadores del supersatélite para el CEP que se jugó ayer en el casino de Tarragona.

Parece que me queje, pero en más de cuatro horas de torneo no vi nada. Voy a hacer un resumen de las mejores cartas que vi y están todas:

AK, AQ l vez cada una y los demás ases que vi, el mayor kicker fue un 7. Parece mentira pero ni un solo AJ, AT, ni tan siquiera A9.

KQ, KJ 1vez cada una.

Pocket pairs 88, TT una vez cada una y las dos me sirvieron para perder un montón de fichas. Ninguna pareja más, ni AA, ni QQ, ni tan siquiera 22.

Y a partir de aquí, ya fueron K9 y QT, para abajo, pero sobretodo para muy abajo. Nunca en mi vida me habían dado tan malas cartas. Pero vamos al torneo.

Segunda mano del torneo, ciegas 20/40, me llega AK. Hay una subida a 150, que veo yo y tres más. Flop AQ9 rainbow. El raiser inicial sube a 300, todos se tiran y yo igualo. Turn K. El villano sube 650, y yo me lo pienso y me temo una pareja alta en mano que haya truchado, y siendo la segunda mano del torneo y viendo que la cosa puede acabar mal, me tiro. En la pausa hablo con el villano y me dice que llevaba AK.

A partir de ahí, gano alguna mano sin ver el flop, y el único que veo con KJ, ligo dobles y se tiran ante mi continuación. Ya nada más.
Voy perdiendo fichas viendo algun flop que no me ayuda y las ciegas hacen su efecto. Llegamos al descanso y tengo 2400 chips de 3000 iniciales.

Voy a cenar un sanwich de sobrasada y queso que me sirven 5 minutos antes de reemprender (la pausa era de 45 minutos) con lo que llego con la comida haciendo el recorrido y un nuevo récord personal de rapidez en comerse algo.

El torneo se reprende y sigo perdiendo fichas lentamente. Me gustaría poder jugar sin cartas pero sin fichas y en una mesa en la que siempre hay gente raiseando, es muy arriesgado.
Y es que el problema de jugar en vivo es que ves a los demás y te dices, como este señor tan serio te va a mentir. Uy, este chaval parece tan seguro de si mismo que seguro que lleva algo gordo. Uno se fía de todo el mundo y pasa lo que pasa. Es que no se puede ser buena persona. Vas a jugar y la gente está tan seria y concentrada que te convencen que llevan nuts. Como te van a mentir? Si se les ve tan de fiar…

Así que me voy extinguiendo. Pasan las últimas ciegas de 300 por mi asiento y cuando se van, me quedan 660 chips.
Cualquier otro jugador ya hubiera hecho allin con any two, pero Lechuguito no, Lechuguito es tight hasta la muerte.
Tengo una vuelta para encontrar unas cartas que me gusten y lanzarme. Va pasando la vuelta y ni hay oportunidad ni cartas, así que me vuelven las ciegas.

Estoy en ciega grande con 360 chips detrás. No sé lo que me viene porque no lo miro.
UTG+1 sube a 800, otro va allin. Yo tampoco puedo hacer otra cosa, así que call con mi intimidante stack de 360 chips.
QQ para el primero, AQ para el segundo y yo giro mis cartas y veo…K5o. Lo tengo muy mal.
El de mi lado me dice que ese rey puede ser bueno.
Sale el flop A98. Ahora si, estoy muerto, mi rey ya no vale nada.
Turn 6.
River 7…….. xD, olvidaba que estamos en Eurosuperpoker!
Escalera runner runner con mi 5!!!
Yo ya me iba y me vuelvo a sentar incrédulo. La mesa se parte, excepto el que ha quedado más malparado.

Tengo 2000 chips con la media en 4500. Y los uso para robar la ciega grande y las dos ciegas en las dos manos siguientes que me han venido foldeadas. Casi 3000.

Unas cuantas manos y de nuevo en ciega con AQs. El button sube a mil y yo me resto con unos 2200 mas que tengo. Hace call con KT y una dama en el board y nada más me doblan. Estaba muerto y estoy en la media.

Mas adelante con ciegas a 400 y ante de 40 me llega 88 y un short se resta por poco más de 1000 chips. Lo veo y pierdo contra A9.

Sigue el torneo y atravieso otra vez el desierto. Media en 7200 y tengo unos 5000. Me llega TT en ciega grande. Lo mejor que he visto en el torneo y lo último que veré. Decido restarme para meterme de lleno en el torneo o perecer en el intento. Las horas sin acción afectan a mi concentración y me impaciento.
Y me vuelvo gilipollas, porque cuando UTG+1 sube a 1000, veo perfectamente que lleva ases. Es como si tuviera las cartas boca arriba. Pero no iba a tirar mis dieces ahora. No podía.
Estábamos en ESP, y si ligaba trucha? Así que para no pensar mucho y por si me equivocaba en mi lectura le enchufo allin. El villano digamos que pensar mucho, lo que se dice pensar, no lo hizo. Así, a lo loco, ve mi allin y me enseña sus ases. No hacía falta. YA LO SABÍA.
Es que uno parece idiota. Mira que las veo venir, pero mi inconsciente gana.
Resultado: no jugaré el CEP de Tarragona. Buaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Quedan 4 CEPs, y lo voy a conseguir. O moriré en el intento.

3 comentarios:

  1. Ostia quin greu, sé que et feia molta il·lusió, Però tranki ho aconseguiràs.De totes maneres, penso que la primera mà si hi haguéssis posat la 3a a 450, amb posició, com a mínim us haguéssiu partit el pot. El call preflop és dolent.
    Ànims!

    ResponderEliminar
  2. Si, realment la mà la jugo horriblement, però encara estava fred y normalment no jugo una mà fins que he escalfat, jajaja.

    ResponderEliminar
  3. Que mala pata, con el buen comeback que te marcaste. Una lastima porque este CEP caia bien cerquita....
    Mucha suerte para el proximo, a seguir intentandolo.

    ResponderEliminar

Dejame tu comentario